Thursday, August 9, 2007

"Mission Accomplished" - Eindelijk Een Ironman!

Nou, eindelijk heb ik wat tijd om een verslag te doen op de site over Jose z'n Ironman Race. We zijn inmiddels alweer thuis en hebben alles hier weer een beetje op regel. De race...ja, het was enorm spannend. Het zal onmogelijk zijn om hier te beschrijven hoe dit allemaal is gegaan en de spanning van die dag, maar ik zal het proberen.

Zaterdag, 4 Augustus waren we allemaal om half 6 al wakker. We moesten om 6 uur op het strandje zijn omdat om kwart voor 6 hij moest starten met zwemmen. Dat ging allemaal soepel. Wij (de kinderen en ik) hadden allemaal ons Team Pena shirt aan en daar hebben we enorm veel leuke reacties op gehad. Dit was een dag waar we allemaal lang op gewacht hadden. Het zwemmen is enorm goed gegaan en na 1 uur en 23 minuten kwam hij al het water weer uit. Ik moest lachen om de uitdrukking op zijn gezicht. Hij stoof met zo'n noodgang het water uit, dat ik zag meteen dat het een goede dag voor hem zou worden en dat hij zich goed voelde. Een paar minuten later reed hij weg op de fiets en we zouden hem niet eerder weer zien dan zo'n 6 uur later. Wij hebben toen nog even wat tijd doorgebracht in ons huisje, en zijn toen naar de High School gereden waar hij zou eindigen met fietsen en beginnen met hardlopen. Precies 6 uur later reed hij binnen. Wow, hij had het fietsen achter de rug. Daar was ik allang blij van en hij ook denk ik. Ik hoopte maar dat hij nog genoeg energie over had om die Marathon te lopen. Dat is op zich al een heel eind natuurlijk. Maar, hij liep enorm goed weg, gaf me een "high five" en zie dat 'ie zich goed voelde. Geweldig!! Ik wist op dat moment zeker dat hij het zou halen. Het meest spannende was dat hij de hele race misschien toch nog binnen de 12 uur zou kunnen halen en dat hij op dat moment #2 van zijn team was. Maar het lag er maar net aan hoe het met het hardlopen zou gaan, dus dat zou natuurlijk ieder moment kunnen veranderen. Tegen de 2e ronde van het hardlopen leek het allemaal nog erg goed en op dat moment lag hij voorop. Yes!! Toen hij aankwam voor de finish van de race...het was zo geweldig. We schreeuwden, huilden, juichten en probeerde ondertussen ook nog foto's te maken. Hahahaha...een gekke huis natuurlijk. Hij had het gedaan. 140.6 mijl in totaal (225km) en hij had het in 11 uur en 40 minuten gelopen. Hij was #10 van zijn leeftijdsgroep en #40 van alle deelnemers (ong. 250 deelnemers), dus het was wel degelijk iets om trots op te zijn.
Hier is een gedicht wat ik op onze engelse site heb gezet voor Jose:
Champion
The average runner runs
until the breath in him is gone
But the Champion has the Iron Will
that makes him carry on
For the rest the average runner begs
when limp his muscles grow
But the Champion runs on leaden legs,
his courage makes him so
The average man's complacent
when he's done his best to score,
But the Champion does his best
and then he does a little more

2 comments:

Saskia said...

Het enthousiasme en de trots spettert hier van het scherm. Het moet een geweldig gevoel voor hem (en voor jullie natuurlijk) zijn dat hij dit zo goed heeft gedaan. Wat een kick. Feliciteer hem maar namens ons. Good Job!!!!!

Saskia en familie

Anonymous said...

Ha die Marion,

Nou wat een enorme prestatie zeg. Bedenk dan dat hij niet eens kon zwemmen en dat Opa de Roo hem er 1,5 jaar geleden er nog uit fietste. Nee hoor, niets anders dan de geweldige felicitaties van onze kant. Jullie kunnen trots op jezelf zijn, want laten we eerlijk zijn. Hiervoor is een team nodig en dat is "THE PENA TEAM".