Tuesday, April 10, 2007

" Go Baby, Go!"

Het Fietsen (56 mi) - Ongeveer 80 kilometer
Het zwemmen had Jose veel sneller klaar dan wij gedacht hadden. (44 minuten!! - we hadden een uur gedacht) We hebben hem helaas dus niet kunnen zien vertrekken op de fiets, maar we hebben hem wel weer zien aankomen (3 uur en 45 minuten later). Hij lachte nog steeds, maar ik kon zien dat hij het moeilijk had gehad met fiesten. De fietsroute was op Camp Pendelton, en daar zijn enorm veel heuvels. Dit is het trainings camp voor de mariniers (just a side note) We liepen snel naar het punt waar we hem zouden kunnen zien vertrekken voor het hardlopen, en ja hoor, daar kwam hij aan...het hardlopen kon hij wel aan, maar oh jee, ik had het niet meer...ik kon eigenlijk niet geloven dat hij het zou halen!! Het was een gekkewerk!! En ik was weer erg emotioneel...we moedigden hem aan natuurlijk en het was een hard gegil.....Come on Honey, you can do it!!!
Het Hardlopen (13.1 mi) - Ongeveer 23 kilometer
Nog een halve marathon te gaan hardlopen en dan was hij er. Er kon natuurlijk nog van alles gebeuren. Ik wist dat hij over een normale halve marathon 1 uur en 45 minuten deed, dus we besloten om na 1.5 uur dicht bij de finish te gaan staan. Als je die mensen ook zag aan komen lopen. Helemaal verrot....zoals Eliza dat altijd zo mooi zegt!! hahha....Ik moedigde veel hardlopers aan. Ze hadden allemaal hun naam op hun "nummertje" staan (dat kaartje dat je op hebt - sorry ben even het woord kwijt) en toen was het heel makkelijk om te roepen van: Come on Mr. Robinson, you are almost there...keep it up, keep it going....Mama heeft zich een bult gelachen om mijn gejoel, maar ik zat er helemaal in....het was toch fantastisch dat deze mensen dit konden..ongelovelijk...ze waren moe...je kon het goed zien, maar ook sommige die liepen alsof ze het nog allemaal nog wel weer een keer konden doen...wow!! En na 2 uur en 10 minuten was het zover.....daar kwam hij aan: Papa, komt jongens!! Jippie...een heel gejoel, gehuil en geschreeuw...video camera in de hand en was te gek...daar ging hij, op weg naar de finish....zijn tijd was 6 uur 58 minuten. Precies onder de 7 uur die hij wilde halen...Ik kan het nog steeds niet geloven dat hij dit gedaan heeft en ik raak er nog steeds "emo" van als ik dit schrijf. Het is moeilijk te beschrijven wat je allemaal mee maakt met zoiets, maar hopelijk kunnen jullie het zo ook een beetje ervaren. Ik doe hier nog wat meer foto's bij voor jullie om te zien...Toedeloe!!

2 comments:

Anonymous said...

Ik was erbij ... Het was fantastisch!!! Vooral het zwemmen vond ik een hele prestatie want een jaar geleden moest Jose nog op zwemles met de allerkleinsten!!
Een knap voorbeeld van doorzettingsvermogen en natuurlijk een perfect voorbeeld voor de kinderen. Nu op naar de hele thriatlon die in augustus is.
Laten we hem met z'n allen blijven aanmoedigen! Knappe prestatie Jose!!!

Anonymous said...

Hallo Jose Marion Joey and Nico
I have to take my hat of to you Jose for being such a determined athlete and doing these triathlons.
I hope sometime to see you in action and wish you all the best.
What kind of bike do you ride? I have a mountain bike from Trek that I ride on sometimes, but not for competition like you.
All I do is try to keep my "Gordo grande" down to normal size. Hahaha
Well anyway hope to see you and your family very soon. It has been too long since I was in San Diego and I am looking forward to going back there. I love the city there very much.

Love to all

Opa Hansie and Dawny